Volgende week dinsdag moet River voor de eerste keer naar het consultatiebureau. Voor ons kersverse ouders een mijlpaal. Dan is hij alweer bijna 5 weken, wat gaat de tijd snel . . .
Aan de andere kant voelt het alsof River al veel langer bij ons is. Dat is hij natuurlijk ook, als je bedenkt dat hij maanden in mijn buik heeft gezeten.
Hij krijgt dan nog geen prikjes, die komen als hij 8 weken is. Wel gaat de arts controleren of het allemaal goed gaat met hem en of hij goed groeit. En of hij goed groeit, je hoeft geen kinderarts te zijn om dat te zien!
Bij zijn
geboorte was River 54 cm, inmiddels is meneer alweer 61cm lang! Volgens het “groene boekje” van het consultatiebureau zit hij dan boven de groeicurve (zie ook: zijn groeicurve). Dat merk ik ook aan zijn kleertjes. Hij heeft van die heel schattige boxpakjes, maar die past hij niet meer. De stapel kleren die niet meer passen is groter dan de kleren in zijn kast. Gelukkig heeft hij van veel familie en vrienden mooie kleren gehad, die hij nu aan kan.
Het lijkt wel of we iedere week nieuwe mijlpaaltjes bij hem ontdekken.
Na 8 dagen viel zijn navelstreng eraf, hij hing al een paar dagen op half elf, en toen we hem verschoonden vonden we het stompje in zijn luier.
Ook zagen we na een week al voorzichtige lachjes op zijn gezichtje. Volgens “de boekjes” kan dat pas vanaf 4 weken, maar wij zijn ervan overtuigd dat dit echt was. Nu hij 3 weken is, weten we het zeker! Als je hem knuffelt of tegen hem praat, lacht hij je toe.
Nog een mijlpaal; pasgeboren baby’s huilen zonder tranen. Pas na een paar weken gaan zijn traanbuisjes open en kunnen er echte tranen komen. Ook deze zijn nu open bij River, en bij de eerste vochtige oogjes kreeg zijn moeder ook last van vochtige ogen…
Oké, het haalt allemaal net niet het acht uur Journaal, maar Michel en ik vinden het mateloos interessant. We kunnen geen genoeg krijgen van deze ontwikkelingen.
De andere kant van de medaille is dat elke kuchje en snotneusje mij zorgen baart. Zat ik vroeger uren lang achter Hyves, nu ben ik vooral aan het googelen naar babykwaaltjes en of 37,5 °C niet te hoog is voor zo’n klein mensje…
Mijn wereld is inderdaad een stuk kleiner geworden nu ik moeder ben. Maar je hoort mij niet klagen, ik vind deze wereld heerlijk en super knus. Het nieuws volg ik bijna niet meer, af en toe werp ik een blik op nu.nl en ik kijk naar De Wereld Draait Door. Maar daar houd het bij op.
De tv staat bijna niet aan, de radio des te vaker. Hij staat momenteel vast op 
ClassicFM, want we hebben ontdekt dat River daar rustig van wordt. Zijn favoriet is Dans van de zwanen uit het Zwanenmeer van Tchaikovsky. Als hij huilt, zetten we dat aan en River wordt stil.
Verder is zijn allergrootste hobby nog steeds urenlang ongestoord slapen en dan heeft mama tijd om een blog te schrijven over de ontwikkeling van haar lieve mooie zoon.
Lieve River, wat lachte
Lieve River, wat lachte vandaag toch weer lief tegen mij. Dat voelt zo warm van binnen. Wat is dan belangrijker in het leven ?
Heel veel liefs van je oma Ikke.
Submitted by oma Ikke (niet gecontroleerd)
on di, 31/03/2009 - 22:39