river-aidan.nl

Hij is geboren...
Het mooiste, liefste en prachtigste jongetje (op 1 na ) op de wereld. En ik ben heel dichtbij geweest.

Op dinsdagochtend werd mijn zusje Saskia opgenomen in het ziekenhuis. De bevalling zou worden ingeleid middels weeenopwekkers.
Om 9.00u ben ik naar Sas en Mick gegaan, om hen te steunen en te helpen.
Wat een prachtige ervaring om dit van zo dichtbij mee te mogen maken.
Voor Sas duurde het allemaal erg lang, het was erg zwaar.

Samen met Mick hebben we haar door die vreselijke weeen heen geloodst. Haar ondersteunt. Handen fijn geknepen. De rug van Sas gemasseerd om de weeen minder heftig te laten ervaren.
De ontsluiting verliep langzaam, maar hoopvol.
Maar uiteindelijk bleef dit hangen op 7cm.
Ik weet zeker dat Sas persweeen heeft ervaren, maar helaas zette dit niet door.
Een bevalling met alle daarbij behorende pijnen heeft Sas door staan.
Uiteindelijk is River via een keizersnede ter wereld gekomen.
Tot dat moment hebben Mick en ik Sas er door heen gepraat, meegepuft, moed ingesproken.

En toen gingen we met z`n drietjes naar beneden.
Na al die uren samen geweest te zijn bleef ik wachten tot iedereen weer uit de ok ging.
Sas gedag gekust en succes gewenst.
Daar stonden Mick en ik. Mick mee via een andere deur, ook hem succes gewenst.
En dan breekt er een half uur van alleen maar wachten aan. Gaat alles wel goed? Maakt het kindje een goede start? En mijn zusje, mijn lieve zusje, gaat het daar ook goed mee?
Al heel snel kwam Mick met een grote couveuse de afdeling op.
Tranen in mijn ogen bij het zien van het kindje van mijn zusje. MIJN zusje heeft een baby gekregen. MIJN kleine zusje is mama geworden.
Mick omhelst,vertelt dat hij zo`n prachtig kind op de wereld heeft gezet.
River bewonderen, wat is hij mooi, wat is hij prachtig.
En dan wachten op Sas,gaat het met haar ook wel goed.
De verpleegkundige vertelt dat zij Sas op gaat halen. Mick blijft bij River, ik ga mee. Daar ligt mijn zusje, in het bed, nog na te trillen van de heftige dag, maar intens gelukkig.

Een gezin is geboren.
Prachtig om te zien hoe Mick ineens in een vader veranderd, zo maar van het 1 op het andere moment. Berschermend,liefdevol, vol tederheid.
En dan de hereniging tussen moeder en zoon, eindelijk weer samen.
Lieve Sas en Mick, ik hoop dat ik jullie heb kunnen steunen en er voor jullie heb kunnen zijn.
Ik wil jullie bedanken voor deze prachtige ervaring die ik van zo dichtbij met jullie heb mogen delen.
Lieve Sas,ik heb het gevoel dat onze band alleen maar sterker is geworden, het was zo mooi...
Ik dank voor dit prachtige jongetje dat nu al zo wijs de wereld rond ziet en alles wil ontdekken.
En dan ook nog geboren op de verjaardag van onze oma. De oudste en jongste generatie jarig op 1 en dezelfde dag. Een mooier kado heeft niemand oma kunnen schenken!

Door: Patricia

Item toegevoegd op do, 05/03/2009 - 23:32

• Patricia's blog